خبرگزاری نریمان به عنوان نخستین پایگاه خبررسانی مستقل بادغیس محسوب میشود که با مشارکت و حضور اغلب خبرنگاران آموزش یافته و جوان، فعالیت اش را آغاز نمود.

خبرگزاری نریمان با داشتن خبرنگاران جوان از بخش های مختلف این ولایت؛ خبرها، گفت وشنودها، گزارش ها و…  را به زبانهای دری– فارسی و پشتو به نشر میرساند.

نریمان در جهت اتباه و بیداری و ایجاد روحیه پاسخگویی و پاسخ دهی در میان شهروندان و دولت فعالیت خواهند کرد.

این خبرگزاری بصورت کل مستقل و بیطرف بوده و از جانب انجمن اجتماعی ژورنالستان بادغیس و عوامل وابسته به آن هدایت میگردد و با هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی سیاسی، بازرگانی، حزبی و … وابستگی ندارد.

نریمان اساسا در پیوند به بازتاب رویکرد ها اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، امنیتی با استفاده از گونه های مختلف خبر رسانی، عمل نموده و تلاش خواهند نمود که اطلاعات و داده های موثق، دقیق و بیطرف را با درنظرداشت واقعیت ها، پیشکش مخاطبان و کاربران خویش مینماید.

خبرگزاری نریمان با رعایت مبانی دموکراسى، رعایت حقوق بشر و قانون اساسى کشور تلاش میکند تا شهروندان کشور و به ویژه  باشندگان بادغیس را از امتیاز ها و مسوولیت های آنان آگاه و یک تصویر شفاف و واقعی را از فرایند روان محل به سطح ملی و بین المللی شریک سازد.

از آنجایکه فعالیت های رسانه یی به طریق اقدام فرهنگی پنداشته میشود، بنآ انجمن اجتماعی ژورنالستان ولایت بادغیس تلاش نموده است که با انتخاب نریمان ( قلعه نریمان )، حداقل کار را مبنی بر زنده نگهداشتن و معرفی داشته های گذشته سرزمین بادغیس نموده باشد.

 در این پیوند روایت های و نبشته های متعدد وجود دارد که جهت معلومات مزید شما عزیزان، به تعداد از آنان پرداخته شده است که به ترتیب آتی ذکر میگردد:

در ولسوالی آبکمری و در فاصله نزدیک به۰ کیلومتری غرب شهر قلعه نو مرکز ولایت بادغیس حصار مشهور بنام (قلعه نریمان) که دارای بناها و ساختمان‌های قدیمی وحیرت انگیز می‌باشد، وجود دارد.

غباردر کتاب افغانستان درمسیر تاریخ آنرا بنام قلعه کالیون یاد نموده‌است.

نبردهای کالیون در هنگام حمله چنگیز مشهور است که مدت ۱۶ ماه با دشمن جنگیدند وتا اینکه آذوقه اهالی قلعه ختم و از اثر خوردن گوشت قدیده وپسته به بیماری ورم اعضای بدن گرفتار بودند،  با آنهم  حاضر به تسلیمی بدشمن نشده تا اینکه از اهالی؛ ۵۰ نفر آنهم بیمار باقی مانده بود که دروازه قلعه را گشودندو بر دشمن یورش برده و بدینوسیله همه از بین رفتند (افغانستان در مسیر تاریخ ص۲۱۳-۲۱۴) .

دراویستانیره مرکب ازدوجزء یعنی نیره بمعنی محل جمع منه (مناو) از ریشه من (اندیشیدن)جمعاًیعنی نرمش، مرد سرشت مشتق شده است درگزارش پهلوی این کلمه رابه مرت منشین ترجمه کرده اند وبه تعبیر دیگر دلیر و پهلوان گفته میشود.

این کلمه دراویستا صفت گرشاسیپ جهان پهلوان است ولی به تدریج بصورت نریمان ونیرم درآمده است واسم خاص (عام) گردیده ودرادبیات ماسام بن گرشاسیپ بن نریمان آمده درصورتیکه دراصل نریمان صفت ولقب خودگرشاسیپ بوده است و در دهخدا بمعنی نریم است که جد رستم ذال بود.

این قلعه تاجلوس امیرحبیب الله خان بنام نره تو معروف ومسما بود، هنگامیکه امیرمذکور به بازدید هرات آمد، نام این قلعه را نریمان گذاشت زیراکه هنوز افسانه سام ونریمان وصفت پهلوانی آنان ورد زبان اهالی هرات وبادغیس نشین بوده است.

حصارنره توکه اکنون قلعه نریمانش می نامند، قبل ازحمله تاتار به حصارکالیوین مشهور و معروف بود.

هنگامیکه استیلای چنگیزمدت این حصاردرمقابل عسکر خونخوار مغل دژ مستحکم بود وسرانجام به مکر و خدعه گشوده شد.

درتاریخ سیف بن یعقوب هروی که از قدیم ترین تاریخ هرات در دست است، درهمه جا این قلعه را حصارکالیوین وکالبوین معرفی مینمایند، وازکلمه ” نره تو” نام میبرند.

اما بقول فکری سلجوقی در روضه الجناب اسفزائی نام این قلعه را به ” نره توتبدین” شد وهمه جا آنرا با این نام یاد آورمیشود، مگر در چمن سوم روضه یازدهم در ذکر ویرانی هرات کرت ثانی چنین مینوسید:

“دونوبت لشکرچنگیزقلعه کالیوین راکه اکنون به نره تومشهوراست محاصره کردند”.

درطبقات ناصری، قاضی مهاج الدین جوزجانی نیزچند جا ازحصارکالیوین ذکرشده ونام ” نره تو” دیده نمیشود.

قلعه مشهور دیگری که آنرا خواهر کالیون (نریمان) می‌گویند در نزدیکی ولسوالی قادس می‌باشد که به عین شکل به مقابل دشمن در هنگام حمله مغُل از خود شهامت نشان داد، بنام (قلعه پیوار) یاد می‌شود.

اما در حال حاضر از تمام بناهای تاریخی در ولایت بادغیس، فقط  نام باقیمانده و بس؛ زیرا در جریان دهه های گذشته هیچ اقدام مبنی بر حفظ و حراست آنها صورت نگرفته است.

از جانبی عوامل درونی و بیرونی و همچنان گذشت زمان و تغییرات محیطی  اسباب تخریب و فروریزی آن بنا ها را مضاعف ساخته است.