شماری از آهنگران در بادغیس از سرد شدن کوره آهنگری در این ولایت ابراز نگرانی نموده و مدعی اند که: نبود بازار و بهای بلند مواد خام و واردات ابزارآلات خارجی منجر به رکود صنعت آهنگری شده است. آهنگری از جمله پیشههای با پیشینه در بادغیس به حساب می آید که در گذشته در تمامی […]
شماری از آهنگران در بادغیس از سرد شدن کوره آهنگری در این ولایت ابراز نگرانی نموده و مدعی اند که: نبود بازار و بهای بلند مواد خام و واردات ابزارآلات خارجی منجر به رکود صنعت آهنگری شده است.
آهنگری از جمله پیشههای با پیشینه در بادغیس به حساب می آید که در گذشته در تمامی بازارهای محلی از رونق فراوانِ برخوردار بوده و اکنون تنها به چند دُکان در قلعهنو، مرکز این ولایت خلاصه میشود.
عبدالقیوم ۶۰ ساله که چهل سال عمرش را در پای کوره آهنگری سپری کرده میگوید: این صنعت اکنون به حاشیه رفته و ابزارآلات تولیدی آنها کمتر خریدار دارد.
وی گفت که: درحال حاضر آهنگران تمام ابزار آلات ضروری در زندهگی شهروندان از جمله؛” تبر، تیشه، کفگیر، داس، چکُش، کارد، چاقو” و دیگر وسیلهها را میسازند اما فروش ندارد.
موصوف اضافه کرد که:” ابزار آلات و وسایل از خارج وارد میشود و کسی تولیدات ما را نمیخرد و همچنان زغال سنگ و مواد خام در بازار بسیار قیمت است و ما توان تهیه آنرا نداریم.”
عبدالقیوم که نان آور خانواده هشت نفری اش است، تاکید دارد که پیشه آهنگری در آمد چندان نداشته و تمام درآمد بدست آمده از آن، هزینه ذغال و مواد خام میشود.
در همین حال عبدالغفار رحیمی وکیل صنف کسبهکاران شهر قلعهنو نیز از رکود کار و بار صنعت با سابقهِ آهنگری ابراز نگرانی نموده و میگوید: افزایش قیمت آهنآلات کهنه و زغالسنگ، واردات ابزارآلات مشابه صنعت آهنگری را کمرونق ساخته است.
رحیمی تاکید میکند که: برای رونق دوباره صنعت آهنگری، ادارههای مربوطه از واردات ابزارآلات خارجی ممانعت نموده و مواد خام و زغال سنگ را در اختیار آهنگران قرار دهد.
رحیمی علاوه می کند که:” از یک طرف بهای مواد خام بلند است و از طرف دیگر قیمت وسایل خارجی در برابر فرآوردههای داخلی پائین بوده و به این علت شهروندان ترجیح میدهند که از ابزارآلات خارجی استفاده نمایند.”
در همین حال شماری از شهروندان ولایت بادغیس میگویند که: هر چند اجناس خارجی از دوام و کارآمد خوبی برخوردار نیستند؛ اما به دلیل قیمت پایین و تزئینات مناسب، اغلب مورد توجه و استفاده شهروندان قرار میگیرد.
احمد شعیب یک تن از شهروندان بادغیس میگوید: تولیدات داخلی به ویژه صنایع دست ساز آهنگری از کیفیت خوبّ برخوردار است اما مردم به این موضوع اهمیت نمیدهند و وسایل ارزان خارجی را میخرند.
وی خاطر نشان میکند که:” باید از صنعت آهنگری حمایت شود، زیرا کم توجهی به این پیشه، موجب حذف و یا تقلیل چشمگیری برخی از مصروفیت با سابقه در کشور و به ویژه بادغیس شده است.
محمدرفیع یک تن دیگر از شهروندان این ولایت میگوید: در گذشته در هر بازار محلی، دکانهای زیادی آهنگری به چشم میخوردند و حتی با وسایل در دست داشته شان از یک محل به محل دیگر میرفتند اما اکنون هیچ نشانهای از آنان به نظر نمی رسد.
وی تاکید میکند که:” همه باید دست به دست هم داده و از برخی صنایع که در معرض نابودی قرار دارد، حمایت نموده تا حداقل از خاموشی حتمی آنها جلوگیری شود.
با این حال مسئولان محلی حکومت سرپرست امارت اسلامی در ولایت بادغیس؛ از حمایت صنعت کاران اطمینان میدهند.
مطیعالله متقی رئیس اطلاعات و فرهنگ بادغیس میگوید:” امارت اسلامی در تلاش است که از بخشهای مختلف صنایع دستی و سنتی پشتیبانی نموده که صنعت آهنگری از این حوزهها است.
قابل ذکر است که در حال حاضر تنها هشت دکان آهنگری در شهر قلعهنو مرکز ولایت بادغیس وجود دارد، در حالیکه در گذشته این رقم به دهها دکان میرسید.
- نویسنده : خبرگزاری نریمان
- منبع خبر : خبرگزاری نریمان
