دامداران ولایت بادغیس در آستانه فرارسیدن فصل سرما با نگرانی از نبود و یا کمبود آذوقه حیوانی میگویند: اگر نهادهای مسئول ملی و بینالمللی اقداهای به موقع انجام ندهند، هزاران مواشی شان تلف خواهد شد. خشکسالی امسال نهتنها مراتع را از سبزه و علف خالی کرده، بلکه توان امکان سیر کردن شکم دامها را حتی […]
دامداران ولایت بادغیس در آستانه فرارسیدن فصل سرما با نگرانی از نبود و یا کمبود آذوقه حیوانی میگویند: اگر نهادهای مسئول ملی و بینالمللی اقداهای به موقع انجام ندهند، هزاران مواشی شان تلف خواهد شد.
خشکسالی امسال نهتنها مراتع را از سبزه و علف خالی کرده، بلکه توان امکان سیر کردن شکم دامها را حتی در فصل تابستان از دامداران گرفته است.
این دامداران میگویند: آنان در بهار و تابستان آذوقه کافی جمعآوری نتوانسته و زمستان پیشرو یکی از سختترین زمستانها برای دامداری در بادغیس خواهد بود.
رازمحمد، یک تن از دامداران ولسوالی آبکمری، میگوید: «تمام دشت و دامن خشک است، نه علف مانده و نه کاه. مردم پول ندارند که مواد خوراکی بخرند. اگر کمک نشود، در زمستان مالداران با فاجعه روبهرو میشوند. باید به مردم کاه، کنجاره و جو توزیع شود.»
گلمحمد، باشنده ولسوالی مقر که ۲۵۰ رأس گوسفند دارد، نیز وضعیت دامداری را بحرانی توصیف میکند: «علف نیست، همه آذوقه را از بازار میخریم. امسال خشکسالی بود، هیچ علف و کاهی برداشت نکردیم. حالا هم قیمتها بالا رفته و مردم توان خرید ندارند. اگر کمک صورت نگیرد، تمام گوسفندان ما از بین میروند.»
دامداران بادغیس هشدار میدهند که در صورت بیتوجهی سازمانهای ملی و نهادهای همکار بینالمللی، احتمال تلفات گسترده دامها شان در زمستان پیشرو بسیار زیاد است.
در همین حال ریاست زراعت، آبیاری و مالداری ولایت بادغیس نگرانی دامداران را مبنی بر نبود آذوقه حیوانی پذیرفته و میگوید: نگرانی دامداران از این ناحیه با کابل شریک و وعده های برای کمک به آنان داده شده است.
عبدالحلیم حلیمزاد مدیر صحت حیوانی ریاست زراعت ولایت بادغیس میگوید: آمریت مالداری ریاست زراعت تمام مشکلات و نگرانی های دامداران را با مسئولان مرکزی شریک ساخته و تاکید بر رسیدهگی به این نگرانیها صورت گرفته است.
حلیمزاد می افزاید که: در حال حاضر نیز برنامه روی دست است که در آن برای ۱۵۰۰ دامدار در مرکز و ولسوالیهای ولایت بادغیس خوراکه حیوانی توزیع شود.
با این حال، تجربه سالهای گذشته نشان داده است که تأخیر در رسیدگی و کمبود کمکها، سبب تلف شدن هزاران رأس مواشی در مربوطات مرکز و ولسوالیهای آبکمری، قادس، مقر و جوند این ولایت شده است.
باشندگان بادغیس عمدتاً از راه دامداری امرار معاش میکنند، اما خشکسالیهای پیدرپی، کمبود آب و علوفه، پیوسته آنان را در آستانه نابودی قرار داده است.
